Spis treści:
O ile typowe i popularne choroby nie wymagają zwykle leżenia dłuższego niż kilka dni, to już choroba zakaźna u osoby starszej albo poważniejsza kontuzja mogą rodzić taką konieczność. Trwałe kalectwo, poważne choroby układu sercowo-naczyniowego, choroby neurologiczne czy nowotwory zwykle powodują przykucie pacjenta do łóżka na tygodnie, miesiące, a nawet lata.
W takiej sytuacji mamy do czynienia zarówno z niekorzystnymi skutkami ubocznymi samej choroby (np. dolegliwościami bólowymi, zaburzeniami snu, problemami z odżywianiem i wydalaniem), ale również ze szczególnymi zagrożeniami wynikającymi z ogólnego osłabienia układu odpornościowego.
Najczęściej spotykane są odleżyny, będącymi miejscową martwicą tkanek wywołaną uciskiem wywieranym na ciało, a konsekwencji – upośledzeniem funkcji naczyń krwionośnych. Ognisko martwicy, pojawiające się na naskórku, z czasem przenosi się w głąb ciała pacjenta: od naskórka, poprzez skórę, tkankę podskórną, aż do mięśni i kości. Powstające rany są bardzo uciążliwe i trudne do wyleczenia.
Z kolei osłabienie układu immunologicznego oznacza szczególne narażenie na wirusy, bakterie i grzyby. Rośnie ryzyko zakażenia kolejnymi chorobami, dlatego w takiej sytuacji szczególnie ważna jest dbałość o otoczenie, czystość bielizny, pościeli i higienę osobistą chorego.
Utrzymanie odpowiedniej higieny jest ogromnym wyzwaniem z kilku powodów. W wielu przypadkach zabiegi higieniczne trzeba przeprowadzić na miejscu (pacjent nie opuszcza łóżka), a dodatkowym utrudnieniem jest ograniczona zdolność poruszania się i utrzymania pozycji, czyli brak „współpracy” chorego z opiekunem.
Pielęgnacja osoby z problemami z poruszaniem się wymaga dużej delikatności ze względu na dolegliwości bólowe, a także rany, opatrunki, porty do kroplówek, cewniki itp. Należy również zadbać o odpowiednie warunki: prywatność, temperaturę, brak przeciągów.
Bardzo istotny jest aspekt psychologiczny zabiegów pielęgnacyjnych u osoby obłożnie chorej. Choroba i ograniczenie samodzielności jest stresujące, a konieczność zdania się na inne osoby przy intymnych czynnościach higienicznych bywa bardzo poważnym obciążeniem emocjonalnym.
Utrzymanie odpowiedniej higieny leżącego chorego ma kluczowe znaczenie dla jego zdrowia, postępów leczenia, profilaktyki i samopoczucia. Podczas mycia osoby leżącej, dla uniknięcia zamoczenia materaca i pościeli, trzeba stosować nieprzemakalne podkłady. Preparaty przeznaczone do pielęgnacji obłożnie chorych często nie wymagają stosowania wody, ale i tak należy zachować dużą ostrożność. Wilgotne łóżko albo bielizna to nie tylko większe ryzyko szybkiego rozwoju drobnoustrojów, ale też większe zagrożenie odleżynami.
Pielęgnację osoby z problemami może ułatwić zastosowanie jednorazowych gąbek do mycia ciała, które pielęgnują skórę i nie wymagają spłukiwania.
|
Ważne jest odpowiednie ułożenie pacjenta oraz kolejność mycia poszczególnych części ciała. Na przykład: mycie kończyn należy zaczynać od dłoni lub stóp i stopniowo przesuwać się w kierunku pach lub pachwiny. Ogromne znaczenie ma osuszanie skóry po myciu. Ponieważ u osoby leżącej jest ona zwykle bardzo wrażliwa na otarcia, osuszanie należy przeprowadzać bardzo delikatnie, ostrożnie przykładając chłonne ręczniki w kolejnych miejscach.
Obok wspomnianych wcześniej bezwodnych kosmetyków do mycia chorych, doskonałym rozwiązaniem są specjalne, jednorazowe gąbki do mycia, nasączone środkiem myjąco-nawilżającym.
Przykładem mogą być gąbki Ninonet z nowoczesnym żelem, który zapewnia bardzo skuteczne usuwanie zanieczyszczeń organicznych i nieorganicznych bez podrażniania naskórka, a jednocześnie – pozwala zachować pożądaną wilgotność i elastyczność skóry.
Gąbki są bardzo proste i wygodne w użyciu, wymagają jedynie lekkiego zwilżenia i kilkukrotnego ściśnięcia do spienienia żelu. Po umyciu, skóry nie trzeba spłukiwać albo przecierać wodą – wystarczy delikatne osuszenie za pomocą ręcznika.